Στην πρώτη χρονιά διεξαγωγής του μαθήματος (2020-2021) δόθηκε έμφαση στις σχέσεις ανάμεσα στο χώρο, τον τόπο, την κουλτούρα και την αρχιτεκτονική της Ευρωπαϊκής Νεωτερικότητας και Μετανεωτερικότητας, όπως αυτές ανιχνεύονται εντός του πολύπλοκου κειμενικού corpus του Friedrich Nietzsche (1844-1900). Τα πλούσια ερευνητικά αποτελέσματα που προέκυψαν επιβεβαίωσαν την γονιμότητα, το βάθος και την αξιοσημείωτη ευρετική δύναμη των ριζοσπαστικών ιδεών του Nietzsche για την πειραματική, διεπιστημονική ανίχνευση αρχών και εννοιών μίας σύγχρονης φιλοσοφίας της αρχιτεκτονικής.
Στη δεύτερη χρονιά διεξαγωγής του μαθήματος (2021-2022), πέρα από την εκ νέου εμβάθυνση στις παραπάνω θεματικές, θα επιδιωχθεί μία εστίαση στο πρόβλημα της έννοιας και της εμπειρίας του ρυθμού στη σκέψη του Nietzsche. Ο στόχος είναι να εξαχθούν έννοιες χώρου και χρόνου από τα κείμενα του που ενδεχομένως να μπορούν να καλλιεργήσουν τη σύγχρονη σχεδιαστική σκέψη των αρχιτεκτόνων, στη κατεύθυνση ενίσχυσης της χωρικής τους φαντασίας. Υπό αυτό το πρίσμα, η έννοια του ρυθμού αποκτά μία παραδειγματική διάσταση, ως κατηγορία σκέψης που δύναται να γεφυρώσει διαφορετικές πειθαρχίες και να επιτελέσει έναν ρόλο ενεργητικού, λειτουργικού, διεπιστημονικού τελεστή στην διαδικασία νοηματοδότησης των χωρικών, αρχιτεκτονικών και αστικών φαινομένων.
- Διδάσκων: Νικόλαος-Ίων Τερζόγλου