Πρόσφατα, συνδυασμένες πρακτικές τέχνης εφορμούν από θεωρητικούς λόγους και τεχνολογίες που έχουν ως επίκεντρο την άμεση παρουσία και δράση («αρχειακή και επιτελεστική στροφή»). Παράλληλα, η νέα σχέση με την τοποθεσία και με τα πράγματα απηχούν τη «νομαδική στροφή» στο πλαίσιο μιας ευρύτερης «χρηστικής στροφής» στην τέχνη στην παγκοσμιοποίηση (επανάχρηση, τροποποίηση) που επηρεάζει με ποιητικούς τρόπους την πραγματική ζωή. Η αναθεωρημένη κατηγορία της εξειδικευμένης ή εντοπισμένης φαινομενολογικής παρέμβασης επιτρέπει να σκεπτόμαστε την φυσική τοποθεσία πια με όρους ειδολογικής παρέμβασης στο πλαίσιο κοινωνικής, έμφυλης, ρευστής ταυτότητας μαζί με τα πράγματα σε μια μετακινούμενη συνθήκη («χωρική στροφή», «σκηνογραφικότητα»). Η υποκειμενική συναρμογή «τόπων σε ακολουθία» από αποσπάσματα συγκροτούν δίκτυα ενιαίων χωρικών αφηγήσεων (δράμα, πληροφοριακή τοποθεσία).
- Teacher: Ιωάννης Γρηγοριάδης
- Teacher: ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΥΠΑΡΑΚΗΣ
- Teacher: Κωνσταντίνος Ντάφλος