Tο μάθημα συγκροτείται σε δύο σκέλη: α) αφενός, πραγματεύεται τη γέννηση και την εξέλιξη της σύγχρονης επιστήμης (17ος -20ος αιώνας). Εστιάζει στην επιστημονική επανάσταση (φυσική και κοσμολογία), στη χημική επανάσταση και στη φυσική του 20ου αιώνα (σχετικότητα και κβαντομηχανική). Συνάμα, εξετάζει περιεκτικά ενότητες που αφορούν στη θεσμική συγκρότηση της σύγχρονης επιστήμης (ίδρυση επιστημονικών Ακαδημιών, επιστημονικών περιοδικών, σχολών εκπαίδευσης μηχανικών και ενώσεων επιστημόνων και μηχανικών), δηλαδή τις θεσμικές και άτυπες διαδικασίες που συγκροτούν τη σύγχρονη επιστήμη, και τις ιδιαίτερες εθνικές παραδόσεις της. Επίσης, εξετάζεται η σχέση επιστήμης και τεχνολογίας, αμφισβητώντας την καθεστηκυία αντίληψη περί επιστημονικής θεωρίας και εφαρμογής της από τους μηχανικούς, προκειμένου να επιλύονται τεχνικά προβλήματα, εφόσον η επιστήμη και η τεχνολογία είναι αλληλένδετες. β) αφετέρου και, παράλληλα, πραγματεύεται έννοιες απαραίτητες για την βαθύτερη κατανόηση της επιστημονικής εξέλιξης και των ιστορικών φάσεων της στη σύγχρονη εποχή. Συζητείται η σχέση φιλοσοφίας και επιστήμης, η ανάδυση του Κύκλου της Βιέννης, το επιστημονικό Παράδειγμα (Paradigm) και η κανονική επιστήμη (normal science) κατά τον Thomas Kuhn, η συμβολή του Karl Popper στη φιλοσοφική κριτική του λογικού θετικισμού (διαψευσιοκρατία), η μεθοδολογία των επιστημονικών ερευνητικών προγραμμάτων του Imre Lakatos, η ασυμμετρία ανάμεσα σε αντίπαλες και λογικά διάφορες επιστημονικές θεωρίες και ο οιονεί αναρχισμός του P. K. Feyerabend. Το μάθημα αποσαφηνίζει το νόημα της Τεχνολογίας και παρουσιάζει τον τρόπο με τον οποίο η τεχνολογία νοηματοδοτεί τον κόσμο. Έτσι, οι σπουδαστές θα είναι σε θέση να αξιολογήσουν τον αντίκτυπο της τεχνολογικής ή τεχνοκρατικής «προόδου» υπό το πρίσμα των ανθρωπιστικών επιστημών. Η σχέση της επιστήμης με τον πόλεμο ιστορικά (κατασκευή νέων όπλων καταστροφής, χημικών, ιατρικής έρευνας και το πρόγραμμα Μανχάταν) προκαλεί τη συζήτηση για τις εξελίξεις που σηματοδότησαν τις επιστημονικές κατακτήσεις, και τα ηθικά επαγγελματικά και ερευνητικά διλήμματα που απασχολούν διαρκώς πλέον την επιστημονική κοινότητα. Εν κατακλείδι, εντοπίζεται το πολιτικό νοηματικό περιεχόμενο της τεχνολογίας, ο ρόλος του παιχνιδιού και των παρορμήσεων ως ερμηνεία των εφευρέσεων, ο διάλογος χρηστών και κατασκευαστών, τα συγκείμενα βιομηχανικής και ιατρικής τεχνολογίας και εναλλακτικά παραδείγματα. Τέλος, συζητείται η οικο-κεντρική προσέγγιση και η αξιακώς προσανατολισμένη τεχνολογία.
- Διδάσκων: Γεωργία Μαυρογόνατου