Η κεντρική θεματική του μαθήματος είναι οι ερμηνείες, οικειοποιήσεις και προσλήψεις της Φαινομενολογίας στην αρχιτεκτονική θεωρία και πράξη του 20ου αιώνα, τόσο στον διεθνή όσο και στον ελληνικό χώρο, με μία παράλληλη ανάλυση των εννοιολογικών παραδόσεων που τις θεμελιώνουν. Στόχος είναι η προκαταρκτική διερεύνηση της πολυπλοκότητας των ιδεών του χώρου, των εννοιών του τόπου και του τοπικισμού, όπως συναρθρώνονται από μία φαινομενολογική προοπτική, και η αρχική σκιαγράφηση τυπολογικών και εννοιολογικών ταξινομήσεων ως εργαλείων για μελλοντικές έρευνες πάνω σε σύνθετα επιστημολογικά και ιστορικά προβλήματα της αρχιτεκτονικής πειθαρχίας.